Την προηγούμενη περίοδο στις διεθνές αναλύσεις που αναφέρονται στον ουρανικό πόλεμο ξεχώρισαν τα παραπάνω ζητήματα. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι στα μέσα του 2023 η υφήλιος βρίσκεται αντιμέτωπη με νέες, ιστορικές προκλήσεις.
Κατά την διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας, ο κινεζικός Τύπος δεν έκρυψε τον προβληματισμό για τις εξελίξεις που τρέχουν στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας. Ο δε, ρωσικός Τύπος εστίασε στην ένταση που επικρατεί στις σχέσεις Ρωσίας-ΝΑΤΟ.
Οι μεγάλες προκλήσεις
--------------
Σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στις 8 Μαΐου στην αμερικανική εφημερίδα «The Wall Street Journal» με τον τίτλο «Κίνα και η Ρωσία ενθαρρύνουν το Ιράν να γίνει πυρηνική (δύναμη)», οι Reuel Marc Gerecht και Ray Takeyh επισήμαναν τα εξής: «Το Ιράν έχει εξασφαλίσει την προστασία των μεγάλων δυνάμεων για πρώτη φορά μετά από τέσσερις δεκαετίες. Η Τεχεράνη διαθέτει πλέον προηγμένες φυγοκεντρικές μηχανές, ένα αυξανόμενο απόθεμα εξαιρετικά εμπλουτισμένου ουρανίου και μια ομάδα αξιοπρεπών φυσικών και πυρηνικών μηχανικών. Οι αναπτυσσόμενες συμμαχίες του Ιράν με τη Ρωσία και την Κίνα έχουν συμβάλλει στην πρόοδο στο πεδίο του πυρηνικού όπλου». Στο τέλος του άρθρου αναφέρθηκαν και τα εξής: «Ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ (είναι) ένας άνδρας ταπεινής καταγωγής που ανέβηκε στην εξουσία μέσα από το πολιτικό σύστημα της Ισλαμικής Δημοκρατίας. (Ο Χαμενέϊ) κατευθύνει τη χώρα του μέσα από ένα πέρασμα θανάσιμων εχθρών. Όταν σημείωσε πρόσφατα ότι "οι ΗΠΑ ήθελαν να βάλουν τέλος στο πυρηνικό ζήτημα σύμφωνα με τα δικά τους σχέδια, αλλά απέτυχαν", ήταν, όπως συχνά είναι, ψυχρά αντικειμενικός. Τα ατελείωτα εσωτερικά προβλήματα του Ιράν μπορεί ακόμη να ανατρέψουν τον ίδιο και το καθεστώς του, αλλά ο κληρικός έκανε αυτό που μόνο οι μεγάλοι ηγέτες κάνουν: πήρε ένα αδύναμο χαρτί και το έπαιξε έξοχα».
Στις 9 Μαΐου η βρετανική εφημερίδα «The Financial Times» φιλοξένησε το άρθρο γνώμης του Gideon Rachman. Στο άρθρο με τίτλο «Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη φοβούνται μια νέα προσφυγική κρίση» αναφέρθηκαν τα εξής: «Οι διπλωμάτες που διαμορφώνουν τη δυτική εξωτερική πολιτική ασχολούνται με τη Ρωσία και την Κίνα. Αλλά το διεθνές ζήτημα που απασχολεί περισσότερο τους πολιτικούς τους προϊσταμένους είναι η μετανάστευση. Όπως το θέτει ένας στενός συνεργάτης του προέδρου Τζο Μπάιντεν: "Αν χάσουμε τις επόμενες εκλογές, αυτό θα συμβεί στα νότια σύνορα και όχι στην Ουκρανία". Η πρωθυπουργός της Ιταλίας έκανε προεκλογική εκστρατεία με την υπόσχεση να περιορίσει τις ροές στη Μεσόγειο. Στη Βρετανία, η υπόσχεση να "σταματήσουν οι βάρκες" των προσφύγων που διασχίζουν τη Μάγχη είναι μία από τις πέντε βασικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Η άφιξη εκατομμυρίων προσφύγων που διαφεύγουν από τον πόλεμο ή την οικονομική κατάρρευση μπορεί στη συνέχεια να αποσταθεροποιήσει τη χώρα υποδοχής. Κυβερνήσεις όλων των ειδών προσπαθούν να συνάψουν συμφωνίες χαμηλού προφίλ με χώρες που θα μπορούσαν να δεχθούν να λειτουργήσουν ως ανεπίσημα κρατητήρια για τους πρόσφυγες - όπως η Τουρκία, το Μεξικό ή η Λιβύη. Με τον τρόπο αυτό, αυξάνουν το βάρος για τις χώρες αυτές και παραχωρούν τεράστια πολιτική επιρροή σε ηγέτες για τους οποίους συχνά δεν νιώθουν άνετα».
Σε δημοσίευμα με τίτλο «Ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς ζητά μεταρρυθμισμένη ΕΕ σε έναν "πολυπολικό" κόσμο» η αγγλόφωνη υπηρεσία της DW στις 9 Μαΐου μετέδωσε τα εξής: «Ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς έκανε έκκληση για μια "διευρυμένη και μεταρρυθμισμένη" Ευρωπαϊκή Ένωση που θα είναι πιο "γεωπολιτική" στην προοπτική και τις δράσεις της. Η ομιλία του έγινε την ώρα που οι νομοθέτες γιορτάζουν την ειρήνη μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε ότι η "Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει", προσθέτοντας ότι "η Ευρώπη πρέπει να στραφεί στον κόσμο". Είπε ότι ο κόσμος γίνεται όλο και περισσότερο πολυπολικός και ότι η Ευρώπη πρέπει να αναζητήσει περισσότερη παγκόσμια συνεργασία με ίσους όρους. "Όσοι υπηρετούν φαντασιώσεις εθνικών υπερδυνάμεων, έχουν κολλήσει στο παρελθόν", δήλωσε ο Σολτζ. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πρόσφατα ζήτησε να γίνει η ΕΕ παγκόσμια δύναμη. Ο Σολτς, ωστόσο, επανέλαβε ορισμένα από τα θέματα που έθεσε ο Μακρόν, λέγοντας ότι "οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ο σημαντικότερος σύμμαχος της Ευρώπης"».
Στην αγγλόφωνη ιστοσελίδα του γαλλικού δικτύου «RFI», στις 9 Μαΐου δημοσιεύτηκε η είδηση με τίτλο «Ο Μακρόν θα πραγματοποιήσει κρατική επίσκεψη στη Γερμανία με την Κίνα και την ενέργεια να βρίσκονται στο επίκεντρο», στην οποία ξεχώρισαν τα εξής: «Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα πραγματοποιήσει την πρώτη του κρατική επίσκεψη στη Γερμανία τον Ιούλιο, εν μέσω εντάσεων σε θέματα που κυμαίνονται από την ενεργειακή πολιτική μέχρι την Κίνα. Ο Μακρόν (θα πραγματοποιήσει) την πρώτη κρατική επίσκεψη Γάλλου προέδρου (στη Γερμανία) εδώ και 23 χρόνια (και) θα συναντηθεί με τον Γερμανό καγκελάριο. Ο καταιγισμός (συναντήσεων) έρχεται εν μέσω τριβών σε μια σειρά από ζητήματα. Η σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας από τη Γερμανία, καθώς η Γαλλία επιδιώκει την κατασκευή νέων αντιδραστήρων, έχει αποδειχθεί αμφιλεγόμενη, όπως και η μεταρρύθμιση του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης της ΕΕ. Ο Μακρόν προκάλεσε επίσης διαμάχη τον περασμένο μήνα μετά την επίσκεψή του στην Κίνα. Ο Γάλλος ηγέτης δήλωσε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να είναι οπαδός ούτε της Ουάσιγκτον ούτε του Πεκίνου, ούτε να εμπλακεί σε οποιαδήποτε κλιμάκωση σχετικά με το μέλλον της Ταϊβάν. Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας χαρακτήρισε ατυχείς τις παρατηρήσεις του Μακρόν».
Ο ασιατικός Τύπος
------------
Ο S.D. Pradhan σε ανάλυση με τίτλο «Ιαπωνία-Νότια Κορέα ξεπερνούν το ιστορικό εμπόδιο για την εμβάθυνση των δεσμών. Θετική εξέλιξη για τον Ίνδο-Ειρηνικό», που δημοσιεύτηκε στις 9 Μαΐου στην αγγλόφωνη ινδική εφημερίδα «Times of India» έγραψε τα εξής: «Η προσέγγιση Ιαπωνίας-Νότιας Κορέας τους τελευταίους δύο μήνες έχει ανεκτίμητη σημασία για την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού. (Οι δυο χώρες και οι ΗΠΑ) έχουν κοινούς στόχους. Και οι τρεις χώρες ανησυχούν για την επιθετικότητα της Βόρειας Κορέας και της Κίνας (και) αντιτίθενται σε κάθε μονομερή προσπάθεια αλλαγής του status quo στα ύδατα του Ινδο-Ειρηνικού. (Επίσης) υποστηρίζουν την περιφερειακή αρχιτεκτονική υπό την ηγεσία της ASEAN, συμπεριλαμβανομένης της Συνόδου Κορυφής της Ανατολικής Ασίας, και την προοπτική της ASEAN για τον Ινδο-Ειρηνικό (και) επιθυμούν την ενίσχυση της βασισμένης σε κανόνες οικονομικής τάξης για την ενίσχυση της οικονομικής ασφάλειας και ευημερίας. (Η συνεργασία Ιαπωνίας-Ν. Κορέας) ενισχύσει περαιτέρω το κίνημα για έναν ελεύθερο, ανοικτό και χωρίς αποκλεισμούς Ινδο-Ειρηνικό (FOIP). (Το FOIP) πρέπει να διασφαλίσει απτά οφέλη για τις χώρες που θα ενταχθούν στο οικονομικό πλαίσιο του Ινδο-Ειρηνικού. Επιπλέον, η πρέπει να δώσει προσοχή στην αυξανόμενη απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον που προκύπτει από την κινεζική παράνομη, μη δηλωμένη και άναρχη αλιεία.
Η αγγλόφωνη εφημερίδα του Ταϊβάν στις 10 Μαΐου φιλοξένησε την ανάλυση των Federico Fubini και Alexandra Prokopenko με τίτλο «Πώς επιβιώνει η Ρωσία». Στην ανάλυση αναφέρθηκαν τα εξής: «Φέτος, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις του ΔΝΤ, η οικονομία της Ρωσίας θα αναπτυχθεί ταχύτερα από εκείνη της Γερμανίας ή του Ηνωμένου Βασιλείου. Την περασμένη άνοιξη, ενώ ο Πούτιν υπολόγιζε σε μια γρήγορη στρατιωτική νίκη, οι δυτικοί ηγέτες πίστευαν ότι η κατάσχεση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας στο εξωτερικό, οι σκληροί περιορισμοί στις ρωσικές τράπεζες και η διακοπή του εμπορίου τεχνολογίας και πρώτων υλών θα προκαλούσαν την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας. (Αυτό δεν συνέβη και αποδείχθηκε επίσης, ότι) η συλλογική Δύση δεν βασιλεύει πλέον στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Επιπλέον, οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις άργησαν να αντιληφθούν ότι τα αναθεωρητικά αυταρχικά καθεστώτα δεν θέτουν πάντα σε προτεραιότητα τις ορθολογικές οικονομικές εκτιμήσεις. Σε γενικές γραμμές, τα νομικά κενά, η καιροσκοπική εταιρική συμπεριφορά, η κυβερνητική διστακτικότητα, τα ισχυρά βιομηχανικά λόμπι στις δυτικές χώρες και η έλλειψη συνεργασίας από τις αναδυόμενες οικονομίες έχουν συμβάλει στο να αμβλυνθεί ο αντίκτυπος των κυρώσεων. Ωστόσο, το συμπέρασμα ότι οι κυρώσεις απέτυχαν θα ήταν λάθος. Υπάρχει λόγος να διευρυνθεί και να οξυνθεί το καθεστώς των κυρώσεων και να γίνει πιο δύσκολη η παράκαμψή του».
Στην αγγλόφωνη κινέζικη εφημερίδα «South China Morning» στις 9 Μαΐου δημοσιεύτηκε η είδηση με τίτλο «Οι θερμότερες σχέσεις Νότιας Κορέας-Ιαπωνίας προκαλούν ανατριχίλα στην Κίνα σχετικά με την πιθανή στροφή των ΗΠΑ, λένε οι αναλυτές», στα πλαίσια της οποίας τονίστηκαν τα παρακάτω: «Το Πεκίνο εξέφρασε ανησυχίες για την προοπτική επανάληψης της τριμερούς συνόδου κορυφής με το Τόκιο και τη Σεούλ, μετά την κοινή έκκληση των ηγετών της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας να συνεργαστούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων απειλών ασφαλείας στην Ασία. Ο Liu Jiangyong, εμπειρογνώμονας σε περιφερειακές υποθέσεις στο Πανεπιστήμιο Tsinghua του Πεκίνου, δήλωσε ότι οι στενοί στρατιωτικοί δεσμοί και οι δεσμοί ασφαλείας τους με τις ΗΠΑ είναι βαθιά ανησυχητικοί. Ο Shi Yinhong, καθηγητής διεθνών υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο Renmin του Πεκίνου, δήλωσε ότι ήταν μεγάλη έκπληξη το πόσο γρήγορα η Νότια Κορέα κατάφερε να καλύψει τη διαφορά με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία σε διάφορα κρίσιμα ζητήματα για την Κίνα, όπως η Ταϊβάν, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας και η Ουκρανία. Ο Benoit Hardy-Chartrand, ειδικός σε θέματα διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Temple της Ιαπωνίας στο Τόκιο, δήλωσε επίσης ότι θα ήταν ανούσιο τόσο για τη Σεούλ όσο και για το Τόκιο να έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση για τη σχέση τους παρά την εξομάλυνση των δεσμών.
Ο ρωσικός και ουκρανικός Τύπος
------------------
«Η Ρωσία έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των σχέσεων με το ΝΑΤΟ» είναι ο τίτλος της ανάλυσης του Kirill Strelnikov που δημοσιεύτηκε στις 11 Μαΐου από το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων «Ria». Στην ανάλυση ξεχώρισαν τα εξής: «Ο Βλαντίμιρ Πούτιν υπέγραψε εντολή για την έναρξη της τελικής διαδικασίας καταγγελίας της Συνθήκης για τις Συμβατικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ευρώπη. Μετά την έγκρισή της και από τα δύο σώματα του ρωσικού κοινοβουλίου, η συνθήκη αυτή θα πάει τελικά εκεί που πάνε και άλλα κατάλοιπα της εποχής της "φιλίας, της συνεργασίας και του ανοίγματος" με το ΝΑΤΟ - στον κάδο των σκουπιδιών. Η Ρωσία έχει ξεκαθαρίσει (προ πολλού) ότι το διευρυμένο ΝΑΤΟ έχει στην πραγματικότητα υπερέβη σημαντικά τα όρια συμβατικών εξοπλισμών που είχαν τεθεί στη συνθήκη του 1990. Το μανιφέστο του ΝΑΤΟ για τις σχέσεις με τη Ρωσία (αναφέρει) ότι "η Ρωσική Ομοσπονδία είναι η πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια της συμμαχίας και για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρωατλαντική περιοχή". Για το ΝΑΤΟ είμαστε ο κύριος, άμεσος και άμεσος εχθρός. Υπό αυτές τις συνθήκες, η μόνη συνθήκη που έχει νόημα να υπογράψουμε με τον εχθρό είναι μια συνθήκη παράδοσης.
§Στις 11 Μαΐου στην αγγλόφωνη ουκρανική ιστοσελίδα «Kyiv Post» δημοσιεύτηκε η είδηση με τίτλο «Μάχη του Μπαχμούτ: Τι πραγματικά συμβαίνει;». Στο δημοσίευμα αναφέρθηκαν τα εξής: «Ένας ανώτερος εκπρόσωπος (της ομάδας) Azov, ο Andriy Biletsky, και ο επικεφαλής της ομάδας PMC Wagner, ο Yevgeny Prigozhin, εξέδωσαν ξεχωριστές δηλώσεις σε βίντεο, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι η επίθεση (στο Μπαχμούτ) ήταν επιτυχής. Τούτου λεχθέντος, ο Prigozhin ενδέχεται να χρησιμοποίησε τη δήλωσή του για να ασκήσει πίεση στο Κρεμλίνο τόσο για περισσότερη επιχειρησιακή υποστήριξη όσο και για μεγαλύτερο έλεγχο της διοίκησης στο πεδίο μάχης του Μπαχμούτ. Ουκρανικές πηγές ισχυρίστηκαν περαιτέρω ότι οι δυνάμεις τους κατέστρεψαν τον 6ο και 8ο λόχο της 72ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Τυφεκιοφόρων του ρωσικού 3ου Σώματος Στρατού. Ουκρανικές πηγές ισχυρίστηκαν επίσης χθες ότι οι δυνάμεις τους είχαν προχωρήσει 2,6 χιλιόμετρα κατά μήκος μιας γραμμής μετώπου 3 χιλιομέτρων στην περιοχή. Το αξιόλογο και ανεξάρτητο Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) ήταν κάπως πιο επιφυλακτικό στο ημερήσιο δελτίο του για την 11η Μαΐου. Το ISW σημείωσε ότι "δεν έχει παρατηρήσει οπτική επιβεβαίωση των αναφερόμενων ευρύτερων ουκρανικών προόδων". Ενώ μια ρωσική ήττα ή υποχώρηση στο Μπαχμούτ θα ήταν πολύ σημαντική, η επιτυχής επίθεση είναι μόνο ένα μέρος μιας μεγαλύτερης μάχης. Αν και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη δυναμική ή την κατεύθυνση της μάχης, η έντασή της είναι δεδομένη».
