Κι όμως. Τούτη η ώρα ευνοεί τη συζήτηση με τον εαυτό. Είναι και Αύγουστος, είναι και η θερινή ραστώνη, είναι και η ζέστη που έχει καταπονήσει μυαλό και κορμί όλη μέρα, με αποτέλεσμα η παραμικρή πνοή αέρα να μοιάζει με θαλασσινό μαϊστράλι, όλα αυτά κάνουν τις σκέψεις να παρελαύνουν με πρωτοφανή τάξη και ηρεμία. Δεν σπρώχνονται, όπως την υπόλοιπη ημέρα, κατεβαίνουν ήρεμα σαν τα ζευγάρια που περιπατούν στην πλατεία της μικρής πόλης μιας παλιάς εποχής, με το παγωτό στο χέρι.
Είναι Αύγουστος. Και ζούμε την ψευδαίσθηση ότι όλα σταματούν τον Αύγουστο, ότι οι έγνοιες αναστέλλονται και μας κάνουν τη χάρη να κρυφτούν.
Μπορεί και να’ ναι έτσι. Άλλωστε, πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή δεν έχουμε πει το «μετά τον Αύγουστο»;
Είναι Αύγουστος λοιπόν. Μήνας προσωρινής αποχαύνωσης.
Αλλά, ο δικός μας Αύγουστος είναι διαφορετικός. Δεν ξέρω τι γίνεται αλλού, αλλά σε μας εδώ, σ’ αυτή τη μπαρουτοκαπνισμένη γωνιά, ο Αύγουστος είναι αλλιώς.
Ο δικός μας Αύγουστος είναι δακρυσμένος.
Ακόμα κάποιοι κλαίνε αυτούς που χάθηκαν το 1964 από τις βόμβες των τουρκικών αεροπλάνων στην Τηλλυρία.
Την ίδια εποχή, δέκα χρόνια αργότερα, πολλοί έγιναν πρόσφυγες. Πολλοί άφησαν πίσω τους σκοτωμένους και αγνοούμενους και τη ζωή τους όλη σε ένα κομμάτι γης, που το είπαμε αργότερα κατεχόμενα.
Την ίδια αυτή καταραμένη εποχή, το 1996, όλη η Κύπρος έκλαψε και οργίστηκε με τα εγκλήματα των υπανθρώπων της Ανατολίας κατά δύο παλληκαριών, του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού, που το μόνο τους «λάθος» ήταν που δεν δέχονταν την κατοχή.
Τέτοια εποχή, το 2005, όλο το νησί γέμισε φέρετρα και γοερές κραυγές, για τα αδικοχαμένα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας της Ήλιος.
Είναι αλλιώς ο δικός μας Αύγουστος. Ο δικός μας Αύγουστος, αγαπημένοι μου ποιητές που υμνήσατε αυτές τις τριάντα ζουμερές μέρες του χρόνου, είναι σκυθρωπός.
Και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, να αρπάξουμε κάποιες από τις ημέρες του και να τις ντύσουμε με καλοκαιρινά ρούχα, να τις εμποτίσουμε με διάθεση διακοπών, να τις ρουφήξουμε σαν λευκό, δροσερό κρασί.
Ας το προσπαθήσουμε. Χωρίς να βυθιστούμε στην πρόσκαιρη απάθεια που προκαλεί ο Αύγουστος.
Καλές διακοπές.
