Όταν οδηγός πράξεων, λόγων ή και γραφής, είναι ο φανατισμός, οδηγείσαι σε κακοτοπιές. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τη συνέντευξη του Μανώλη Κυριάκου, πρώην συνεργάτη επικοινωνίας του υποψήφιου Νίκου Χριστοδουλίδη στον Πολίτη. Ως απολυθείς, αναμένετο ότι θα προέβαινε σε εκδικητικές δηλώσεις. Σε αυτό το μένος του βέβαια στόχευε η συνέντευξη. Μέχρι που ο απολυθείς συνεργάτης του υποψηφίου προέβη σε προσωπικές απόψεις περί του χαρακτήρα του. Όπως ότι "Δεν έχει κανένα όραμα, είναι κενός περιεχομένου, είναι στην πραγματικότητα μια "πασαρέλα" όλο φρου-φρου κι αρώματα". Δε σεβάστηκε επίσης ούτε την οικογένεια του υποψήφιου και ισχυρίστηκε ότι το επιτελείο του είναι οικογενειακή υπόθεση και ότι η σύζυγος του κάνει κουμάντο, "μέχρι σημείου που κάποιος μπορεί να διερωτηθεί αν υποψήφια για την προεδρία είναι η σύζυγος του...".
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά αυτών των εκδικητικών δηλώσεων. Η πλευρά του δημοσιογράφου και της εφημερίδας. Δικαίωμα του κάθε παραπονούμενου να κατηγορεί τον οποιονδήποτε μέχρι και να τον βρίζει για τον χαρακτήρα του. Δεν έχει διακίωμα όμως ο δημοσιογράφος και το ΜΜΕ να δημοσιοποιεί οτιδήποτε του ξεστομίσει εκδικητικά ο κάθε παραπονούμενος. Και από την άλλη αγαπητέ συνάδελφε, δε σου πέρασε από το μυαλό να τον ρωτήσεις τον κ. Κυριάκου, γιατί δέχτηκε να υπακούσει στην επιθυμία -όπως ισχυρίζεται-του υποψήφιου για να δημιουργήσει ψεύτικες σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Μάγιος
