► «Σε μια κατάμεστη αίθουσα, με σημαντικές παρουσίες από τη δημόσια σφαίρα και τη δημοσιογραφική κοινότητα του τόπου, η Ένωση Συντακτών Κύπρου τίμησε την 8η Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, τα γυναικεία στελέχη της οργάνωσης που αναδείχθηκαν στο Δ.Σ. της συντεχνίας, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα». Αυτό αναφέρει ανακοίνωση του δ.σ. της ΕΣΚ.
►Από τους περίπου 600 δημοσιογράφους παραβρέθηκαν 10, εκτός των «τιμωμένων». Κατάμεστη αίθουσα, περιορίζοντας τη μεγάλη αίθουσα της Δημοσιογραφικής Εστίας στη μισή. Του λόγου το αληθές στη φωτογραφία.
►Δεν είναι όμως το βασικό θέμα η …κοσμοσυρροή. Το θέμα είναι η υποτίμηση της γυναίκας δημοσιογράφου μέσα από πανηγύρια τιμής. Όταν διαχωρίζεις δυο ισότιμα άτομα, εφαρμόζεις διάκριση. Εκτός και αν εκείνο που τιμάς, αγωνίστηκε, συνέβαλε στην πρόοδο, έπραξε τέλος πάντων οτιδήποτε που χρήζει τιμής.
►Τι έπραξαν οι συναδέλφισσες, οι οποίες εκλέγηκαν στο δ.σ της ΕΣΚ? Και μην μου πείτε ότι εκλέγηκαν σε εποχές που δεν ήταν ισότιμες με τους άνδρες δημοσιογράφους. Μέχρι και η συλλογική σύμβαση δεν προέβαινε σε καμία διάκριση. Η πρώτη γυναίκα μέλος του δ.σ. η οποία εκλέγηκε μετά την Μαρούλα Ιακωβίδου-Βιολάρη, ήταν το 1987, όταν είχαν αλλάξει άρδην τα δεδομένα και οι γυναίκες δημοσιογράφοι έχαιραν όλων των ωφελημάτων και του σεβασμού.
►Μοναδική εξαίρεση που μπορούσε να τιμηθεί χωρίς να υποτιμηθεί, θεωρώ ότι είναι η Μαρούλα Ιακωβίδου-Βιολάρη, η οποία όταν εκλέγηκε το 1959, στις πρώτες εκλογές της ΕΣΚ, σίγουρα αποτελούσε άθλο μέσα στην επικρατούσα τότε ανδροκρατία.
►Όταν η ανδροκρατική τότε δημοσιογραφία επικρατούσε και επισκίαζε τη γυναικεία προσπάθεια για ισότητα, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού ήταν οι δημοσιογράφοι οι οποίοι στηλίτευαν την ανισότητα και την υποτίμηση της γυναίκας. Και περηφανεύομαι, έστω κι αν κάποιοι το θεωρήσουν εγωιστικό, ότι ήμουν κι εγώ ανάμεσά τους. Όταν έγραφα στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ και στον ΚΗΡΥΚΑ ρεπορτάζ ενάντια στα καλλιστεία και στα έξαλλα υποτιμητικά για τη γυναίκα, ξεφαντώματα στα κλαπ.
► Κάποιος έπρεπε να τα πει στους δημοσιογράφους της τηλεόρασης και μέσα από την τηλεόραση. Και αυτός ήταν ο Αντώνης Κανάκης στο «Ράδιο Αρβύλα». Γιατί δυστυχώς έχουμε πιάσει πάτο πλέον. Την ώρα που μετράμε δεκάδες νεκρούς, κάποιοι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι στην Ελλάδα, συνεχίζουν να προκαλούν τον κόσμο. Με τις πράξεις τους, με τα λεγόμενα τους, με τις απόψεις τους.
► Πάντα να μιλούν ως εκπρόσωποι της κυβέρνησης, πάντα να οδηγούν την κατάσταση εκεί που αυτοί ακριβώς θέλουν. Σε ένα φιλοκυβερνητικό κρεσέντο που ειδικά αυτές τις μέρες μοιάζει προκλητικό, μοιάζει ασεβές, μοιάζει χυδαίο. Ο Αντώνης Κανάκης στο «Ράδιο Αρβύλα» είπε ότι τους δημοσιογράφους -σίγουρα εννοεί την πλειοψηφία -τους φτύνουν όλοι πλέον, τους φτύνει ο κόσμος και ας νομίζουν αυτοί ότι βρέχει.
- Του Γιώργου Θεοδούλου, (Κυπριακό ΠΟΝΤΙΚΙ, στήλη Μού Μού ρΕΕΕ)
