«Όσο το καθεστώς των δύο πλευρών στο νησί δεν εξισώνεται στη βάση του διεθνούς δικαίου και δεν γίνεται αποδεκτή η κυρίαρχη ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς, τα οποία αποτελούν κεκτημένα δικαιώματα, δεν θα είναι δυνατή η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών. Είναι καιρός για τον Γενικό Γραμματέα να αναγνωρίσει ότι δεν υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ των δύο πλευρών στο νησί και να συστήσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αναθεωρήσει τα ψηφίσματά του που είναι ασύμβατα με την τρέχουσα πραγματικότητα στο νησί».
Αυτό είναι ένα απόσπασμα ανακοίνωσης του λεγόμενου "υπουργείου εξωτερικών" του παράνομου ψευδοκράτους και αποτελεί ακόμα μια υπενθύμιση της σταθερής αδιαλλαξίας της τουρκικής πλευράς στο κυπριακό, αλλά και απάντησης σε υποψήφιους που διεκδικούν την προεδρία της Δημοκρατίας και οι οποίοι κουνούν το δάκτυλο προτάσσοντας την πολιτική του κατευνασμού της Τουρκίας, ως δήθεν το κλειδί της λύσης του κυπριακού.
Πέραν της αφέλειας και της έλλειψης πολιτικής ευθικρισίας των εν λόγω υποψηφίων, προκύπτει και πρόβλημα γνώσης της ιστορίας του κυπριακού, η οποία αποδεικνύει περίτρανα ότι όποτε επιχειρήθηκε κατευνασμός της Τουρκίας, η τουρκική πλευρά πάντα αξιώνει περισσότερα.
